w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi

Są dni, kiedy się siebie boję... Boję się swojej odwagi. Gdzie ta twrożliwa, cicha dziewczynka? Gdzie to dziecko, które więcej słuchało niż mówiło? Umarło. Jestem mściwa, wygadana i złośliwa. Jeżeli ktoś mi zajdzie za skórę ma przechlapane. Nauczyłam się walczyć o swoje i bronić tego co do mnie należy. Nie pozwolę nikomu wchodzić na moje podwórko. Nie pozwolę zniszczyć tego, na co tak długo pracowałam. Trudno mi ufać ludziom i łatwo ich skreślam. Może zbyt łatwo, ale lepsze chyba to niż otaczać się fałszywymi przyjaciółkami. Przyjaciólki nie mam już żadnej. Przyjacieli dwóch. Chłopak i kolega. Wiem, że zawsze mogę na nich liczyć i oni na mnie. Zawsze lepiej się dogadywałam z facetami. I być może na siłę próbowałm znaleźć sobie przyjaciółke... Teraz juz nie chcę. Nawet na zakupy mogę iśc sama. Wolę miec dwóch prawdziwych przyjacieli niż pięc fałszywych przyjaciółek. A tej jednej jeszcze pokaże... ;)